ZDROWY ZWIERZ

PORADY WETERYNARYJNE

Porady naszych lekarzy Weterynarii

Jeżeli zauważysz coś niepokojącego u swojego pupila, natychmiast zgłoś się z nim do weterynarza na Gminnej w Zamościu.

Najczęstsze objawy to:

  • brak apetytu trwajacy dłużej niż dwa dni
  • biegunka (luźniejszy stolec 5 razy w ciągu dnia) trwająca dłużej niż dwa dni
  • zaparcia trwające dłużej niż dwa dni
  • temperatura powyżej 40,5*C
  • złamania
  • trudności w oddawaniu moczu, krwiomocz („mój pies sika na czerwono”)
  • zaburzenia oddychania, duszności
  • silny i uporczywy kaszel
  • osowiałość trwająca dłużej niż dwa dni
  • zaburzenia równowagi, widzenia, utrata świadomości
  • drgawki, ataki padaczkowe
  • zasinienie błon śluzowych
  • wymioty trwające dłużej niż dwa dni
  • stany bólowe
  • wyłysienia
  • zranienia i krwawienia (także z nietypowych miejsc)
Porady świąteczne:

Ze względu na wzrost liczby zwierząt porzucanych przed świętami apelujemy o rozsądek przy wyborze prezentów gwiazdkowych. Zwierzę to obowiązek i odpowiedzialność, żaden z naszych pupili nie chce być kaprysem. Pies i kot to towarzysze na parę naszych lat a nie na tydzień.

Porady Sylwestrowe:

Prosimy pamiętać o zwierzętach! Nasza zabawa może oznaczać dla nich duży stres związany z hałasem i wybuchami. Proponujemy zabezpieczyć zwierzę przed groźnymi sytuacjami i odpowiednio się przygotować. Zwierzę należy wyprowadzać na smyczy, nie spuszczamy zwierząt ponieważ wystraszone wybuchem mogą uciec. Prosimy o niewyprowadzanie ich późnym wieczorem, jeżeli jest to możliwe o pozostawienie ich w domu pod opieką innych osób. Można zasłonić okna, włączyć telewizor aby stopniowo przygotować pupila na większy hałas. Niestety nie wszystkiemu da się przewidzieć i musimy przygotować się na ewentualną ucieczkę naszego zwierzaka. W tym celu proponujemy zawiesić adresówkę (zawieszka z naszym adresem i numerem telefonu przyczepiana do obroży psa czy kota) lub trwale oznakować zwierzaka poprzez chip wszczepiany pod skórę (w przypadku chipu i identyfikacji pomoże nam lekarz weterynarii, ponieważ nie widać go gołym okiem, a jedynie może być odczytany przez specjalne urządzenie.
Schemat szczepień i odrobaczeń kota:

  • w 4 tygodniu po urodzeniu należy przeprowadzić pierwsze odrobaczenia, po 2 tygodniach (w 6 tygodniu życia) należy powtórzyć zabieg, do ukończenia 6 miesiąca życia trzeba powtarzać je co miesiąc
  • w 8 tygodniu życia wykonuje się pierwsze szczepienie – przeciwko trzem do pięciu chorobom, po kolejnych 4 tygodniach wykonuje się doszczepienie (rewakcynację czyli powtórne szczepienie)
  • po zakończeniu cyklu szczepień podstawowych można zaszczepić kocię przeciw wściekliźnie (powyżej trzeciego miesiąca życia), szczepienie ma to na celu ograniczenie zachorowalności kotów oraz bezpieczeństwo właścicieli
  • co roku doszczepiamy zwierzę przeciw chorobom podstawowym oraz wściekliźnie pamiętając jednocześnie o profilaktycznym odrobaczaniu (co 3-4 miesiące)
  • należy zwrócić uwagę na występowanie obok endopasożytów (robaków wewnętrznych), ektopasożytów (pasożytów zewnętrznych – pchły, kleszcze, świerzb) – tutaj z pomocą przyjdą nam obroże i preparaty spot-on dostępne u weterynarza

Kocięta szczepi się przeciwko:
  • panleukopenii
  • caliciwirozie
  • herpeswirusowemu zapaleniu krtani i tchawicy
  • chlamydiozie
  • białaczce kotów (FeLV)
Schemat szczepień i odrobaczeń psa:

  • 3 tygodnie po urodzeniu należy przeprowadzić pierwsze odrobaczenia, po 2 tygodniach powtórzyć, następnie do ukończenia 6 miesiąca życia należy powtórzyć je co miesiąc, szczenięta nabywają larwy z mlekiem matki (tak jak koty), a również w życiu płodowym przez łożysko
  • w wieku 6 tygodni należy wykonać pierwsze szczepienie na nosówkę i parwowirozę, w 9 tygodniu życia wykonuje się doszczepienie (szczepionka powinna być szersza i zawierać w składzie 4 choroby), po kolejnych 3 tygodniach (12 tydzień życia) szczepieni powtarza się, po 2 tygodniach od ostatniego zastrzyku, a przed ukończeniem 4 miesiąca życia należy zaszczepić szczenię przeciwko wściekliźnie
  • dopiero dwa tygodnie po pierwszym szczepieniu można kontaktować szczenię z obcymi psami
  • u psów dorosłych stosujemy szczepienia przypominające co roku przeciw chorobom zakaźnym (1 dawka) oraz przeciwko wściekliźnie (szczepienie obowiązkowe dla psów, opcjonalne fretek i kotów)
  • tak samo jak u kotów, psom zagrażają robaki wewnętrzne (odrobaczanie co 3-4 miesiące oraz pasożyty zewnętrzne (pchły i kleszcze)
  • są one nosicielami niebezpiecznych chorób nie tylko dla zwierząt, ale także dla ludzi m.in. borelioza, babeszjoza, tasiemce) z pomocą przyjdzie na lekarz weterynarii, obroże i preparaty typu spot-on lub tabletki dla psów o 3 miesięcznej skuteczności

Można szczenię zabezpieczyć szczepiąc je przeciwko:

  • nosówka
  • parwowiroza
  • choroba Rubartha (zakaźne zapalenie wątroby)
  • kaszlem kennelowym
  • leptospirozą
  • parainfluenzą
  • koronawirozą
  • bordetellozą
PRZYGOTOWANIA DO OPERACJI

Sterylizacja jest zabiegiem wymagającym znieczulenia ogólnego (narkoza niesie za sobą największe ryzyko – może dojść do depresji ośrodka oddechowego lub układu krążenia). Dobry weterynarz stara sie podać odpowiednie środki minimalizujące ryzyko wystąpienia powikłań. Operacji może zostać poddane wyłącznie zdrowe zwierzę. Dotyczy to planowanej operacji, są wyjątki od tej reguły – operacje ratujące życie.

Najlepiej tydzień przed operacją lekarz weterynarii powienien zbadać zwierzę, aby upewnić się, że nie wystąpią nieprzewidziane komplikacje. Weterynarz powinien przede wszystkim zbadać czy serce i płuca pracują prawidłowo, czy narządy wewnętrzne nie są powiększone, czy oczy i uszy są czyste a błony śluzowe różowe. Pomocne tutaj moga być badania laboratoryjne – morfologia i biochemia krwi lub jeżeli są ku temu wskazania badanie USG lub RTG, ECHO serca.


GŁODÓWKA

Przed operacją zwierzę musi być na czczo minimum 12 godzin (nie może niczego jeść ani pić w dniu zabiegu). Takie postępowanie zmniejszenie ryzykO powikłań w czasie zabiegu i bezpośrednio po nim (np. zachłystowe zapalenie płuc). Środki używane do narkozy mogą pobudzać ośrodek w układzie nerwowym i powodować odruch wymiotny. Istnieje zatem niebezpieczeństwo, że nieprzytomne zwierzę mogłoby się zadławić wymiocinami, dlatego żołądek musi być pusty.


ODBIÓR ZWIERZĘCIA Z LECZNICY DLA ZWIERZĄT

Zazwyczaj najwyżej po kilku godzinach od zabiegu zwierzak może zostać zabrany do domu, jednak lepiej dla nas jeżeli zwierzę zostaje odebrane całkowicie wybudzone. Należy pamiętać o niewielkim, lecz możliwym ryzyku nieprawidłowego wybudzania się z narkozy. Dlatego jeśli nie jest to konieczne nasza przychodnia woli oddać zwierzę wychodzące o własnych siłach. Przed opuszczeniem gabinetu weterynaryjnego Zdrowy Zwierz pacjent otrzymuje leki przeciwbólowe oraz antybiotyki na kilka dni. Ważna jest kolejna głodówka przez kolejne 12 godzin. W tym czasie wolno podać tylko wodę do picia. Jeśli odmawia przyjmowania pokarmu dłużej niż 24 godziny od zabiegu, trzeba się skonsultować z weterynarzem, który sprawdzi czy nie doszło do nadmiernego odwodnienia i w razie potrzeby poda kroplówki.


OCHRONA RANY POOPERACYJNEJ

Ochrona rany polega na zabezpieczeniu jej przed lizaniem (zwłaszcza gdy nie zostały założone specjalne, wewnętrzne szwy, niedostępne dla zwierzęcia). Jeśli suczka/kotka nadmiernie interesuje się szwami konieczne jest założenie specjalnego, ochronnego kaftanika lub kołnierza. Pocne moga być również specjalne plastry przyklejane na ranę, które mają na celu zniechęcić zwierzę poprzez sój nieprzyjemny smak.
Wizyta w gabinecie może wywołać stres u naszego pupila. W celu zminimalizowania dyskomfortu związanego z transportem lub badaniem możemy podać środki uspokajające. Z pomocą moga nam przyjść feromony lub tabletki o kojącym działaniu. Są to leki, które nie działają usypiająco na zwierzę lecz poprawiąją komfort i minimalizują przyswajanie negatywnych bodźców. Podobnych przeparatów używa się do uspokojenia zwierząt w czasie podróży lub przed sylwestrem, kiedy nasilają się zabawy z fajerwerkami.
Babeszjoza i choroby odkleszczowe

Babeszjoza to groźna, wielonarządowa choroba psów (koty rzadko chorują, jednak ryzyko pozostaje) przenoszona przez kleszcze. Kleszcz przyczepiony do skóry zwierzęcia wprowadza do jego układu krwionośnego pierwotniaki Babesia canis. Pierwotniak ten rozmnaża się i niszczy czerwone krwinki. W wyniku tego zjawiska dochodzi do anemii, uszkodzenia wątroby, nerek i innych narządów wewnętrznych. Jest to bardzo podstępna choroba, ponieważ nieleczona lub zauważona zbyt późno prowadzi do śmierci zwierzęcia, niekidy pomimo podjętego leczenia dochodzi do upadków zwierząt.

Główne objawy:
  • apatia i osowiałość – zwierzę nie chce pić i jeść
  • wysoka temperatura ciała (40-41 stopni)
  • zażółcenie błon śluzowych jamy ustnej
  • wymioty (często żółte), biegunka (może być z krwią)
  • kłopot z oddawaniem moczu lub mocz zabarwiony na czerwono
  • zaburzenia w funkcjonowaniu układu krążenia, układu oddechowego i nerwowego

Jeżeli zauważymy niepokojące objawy wspomniane powyżej, należy udać się ze zwierzęciem do lekarza weterynarii. Babeszjoza w szybkim tempie sieje spustoszenie w organizmie zwierzęcia.
Żeby nie dopuścić do rozwoju babeszjozy, należy systematycznie stosować odpowiednie preparaty zabezpieczające przed kleszczami (w postaci spot-on, sprayu, płynów). Należy po każdym spacerze starannie przeglądać sierść naszego pupila w celu wychwycenia kleszczy i usunąć je. Jeżeli nie mamy pojęcia jak to zrobić prosimy o kontakt.
Jak przynieść próbki do badania?

Badanie kału:
Najlepsze jest zebranie trzech próbek kału wielkości orzecha laskowego w odstępach co 24 godziny. Próbki zbieramy pojemniczka i do momentu wykonania badań przechowujemy np. w lodówce lub innym chłodnym miejscu. Taka ilość kału powinna być wystarczająca do wykonania dwóch badań. Jeżeli istnieje konieczność wykonania natychmiastowego badania kału, wystarczy w zupełności jedna próbka wielkości orzecha laskowego.

Badanie moczu:
Najlepiej pobrać próbkę moczu z rana w trakcie pierwszego spaceru w przypadku psów. U kotów, które są bardzo skrytymi zwierzętami pomocne moga być specjalnie to tego przygotowane żwirki – wygodne w użyciudla właścicieli. Prókę moczu pobieramy do specjalnego jałowego pojemnika, w niektórych przypadkach konieczne jest zacewnikowanie naszego pupila przez lekarza weterynarii pracującego w przychodni dla zwierząt i bezpośrednie zbadanie moczu.

Badanie krwi:
W przypadku tego badania niezbędne jest pobranie krwi żylnej od zwierzaka. W celu pobrania niezbędna będzie wizyta u lekarza weterynarii lub poproszenie go o wizytę domową.
Lepiej zapobiegać niż leczyć.

W ramach profilaktyki u zwierząt wymienia się przede wszystkim szczepienia ochronne, preparaty zwalczające pasożyty zewnętrzne i wewnętrzne, oraz antykoncepcję. Ochronę przeciw chorobom zakaźnym psów i kotów można stosować jeszcze przed urodzeniem się naszych pupili. Warto dopilnować, by ciężarna suczka lub kotka była posiadaczką ważnego kompletu szczepień. Dzięki temu maluchy otrzymają od matki przeciwciała, które ochronią je w czasie pierwszych tygodni życia. Należy jednak pamiętać, że ten rodzaj odporności szybko wygasa, w związku z tym najlepiej jest zastosować tak zwane szczepienia wczesne. To umożliwi nam ochronę szczeniąt i kociąt w pierwszym okresie życia, tak ważnym dla prawidłowego wzrostu i rozwoju.

Wewnątrz i na zewnątrz
Kolejną istotną kwestią jest leczenie i zapobieganie inwazji pasożytów. U zwierząt spotykamy najczęściej pasożyty wewnętrzne takie jak nicienie, tasiemce, przywry oraz pierwotniaki, w tym szczególnie groźna Babesia canis. Z pasożytów zewnętrznych często spotykamy zwłaszcza pchły i kleszcze, larwy much, wszy, wszoły, świerzbowce i nużeńce. Obecnie jest dostępna cała gama produktów, przeznaczonych do zwalczania pasożytów zewnętrznych, wewnętrznych lub obu tych form jednocześnie. Wybierać możemy spośród tabletek, preparatów typu spot-on, a nawet zastrzyków. Sposób odrobaczania zależy od wielu czynników, np. wieku, stylu życia, ogólnego stanu zdrowia, występujących alergii, ciąży, laktacji, indywidualnych preferencji (np. niechęć do przyjmowania tabletek). Dobry weterynarz pomoże nam dobrać odpowiednią profilaktykę dla naszego zwierzęcia, uwzględniając te wszystkie czynniki. W lecznicy weterynaryjnej możemy również otrzymać leki, wydawane jedynie z przepisu lekarza, niedostępne w sklepach zoologicznych i innych punktach, prowadzących usługi dla zwierząt. Możemy mieć również większą pewność co do jakości otrzymanego produktu. Istotne jest zwłaszcza zadbanie o profilaktykę przeciw pasożytom wewnętrznym podczas ciąży, co zapobiegnie przeniesieniu inwazji na potomstwo – dobry lekarz weterynarii z pewnością doradzi odpowiednie postępowanie.

Metody antykoncepcyjne dzielimy na dwie grupy – chirurgiczne i zachowawcze. W przypadku suk i kotek nieprzeznaczonych do rozpłodu, zabiegiem z wyboru jest sterylizacja. Taka operacja nie tylko uchroni nas przed niechcianym potomstwem, zniweluje objawy rujowe, ale także zmniejszy ryzyko nowotworów gruczołu mlecznego oraz wykluczy np. często spotykane ropomacicze. Jeśli z jakiegoś powodu nie chcemy operacji, można stosować metody hormonalne, jednak nie są one polecane do długotrwałego stosowania, ze względu na częste skutki uboczne. Podobnie sytuacja dotyczy samców, jednak w przypadku łagodnego temperamentu u psa, czy też braku znaczenia terenu przez kocura właściciele często rezygnują z jakiejkolwiek kontroli płodności. Leczenie hormonalne w tabletkach czy zastrzykach wydaje się być korzystne, ponieważ jest tanie i wygodne, jednak pamiętajmy o możliwych skutkach ubocznych.

Po więcej porad zapraszamy do naszego Gabinetu Weterynaryjnego "Zdrowy Zwierz" w Zamościu.